Önsöz

Çocukluğumda, Amasya ili Merzifon ilçesi CAMİ-İ CEDÎD MAHALLESİ, HEKİM SOKAK, 14 NO’lu evde rahmetli Babaannem bize Osmanlıca okumalar yapardı. 79 yaşında Babaannem vefat ettiğinde, ben Kuleli Askeri Lisesi son sınıf öğrencisi idim. Merhume Babaannem Fatma Tarhan, mekânı cennet olsun, vefat ettiği 1969 yılına kadar bize Osmanlıca okumalar yaparken hatıralarını anlatırdı. O hatıralardan ve merhume Annemin aktarmalarından, defalarca hatırladığım bizim soy lâkabımızın “EMİRNEBİZADELER” olduğudur. Soyadı kanunu ile Türk soylarında bu isme en yakın olarak tümen komutanı demek olan “TARHAN” ismini büyüklerimizin uygun gördüğünü söylerlerdi.

Rahmetli Babam İbrahim Tarhan’a bir gün sordum, "neden bizim sülâlenin mezar taşları yok?" diye. Hüzünlenerek, harf devrimi olduğu yıllarda Merzifon Saat Kulesi ve Sultan Mehmet Çelebi Medresesi binası önünde Kaymakam’ın emri ile 300 metrekarelik bir çukur açıldığını ve içine bütün kitapların doldurulup su ile ıslatılıp sonra gömüldüğünü ve o günlerde mezar taşlarının da Osmanlıca yazısı nedeniyle tahrip edildiğini anlattı.

Evimizin iki bina ötesinde Arap Camii ve Arap Dede olarak bilinen bir ibadet ve ziyaret yeri vardı. Buradan sorumlu kişi, babamın amca çocuğu rahmetli Rıfat Tarhan amcamız idi. Mamafih yol genişletme çalışmaları esnasında türbe biraz ilerde bugünkü yerine taşınırken onun rızası alınmıştı. Kitabın içinde göreceğiniz kitabede, o kabrin 708 yılında gelen Emevî Döneminde göç eden bir kişiye ait olduğu yazar. Bölgenin İslamlaşıp sonra Medine şehrine vakıf desteği verdiği Amasya tarihinde geçmektedir.

Rahmetli Babaannemin bize okuduğu Yıldızname ile birlikte bu kitaba konu olan şecereyi evimizin çatı katında deri bir çanta içinde yüksek bir yere asılı olarak annemin muhafaza ettiğini gördüm. Çantanın içindeki 9 metre 3 cm uzunluğundaki şecere dikkatimi çekti ve inceletmek için aldım. Bu zamana kadar muhafaza ettim. Ancak, Merzifon Belediyesinin ailemizi çok üzen bir operasyonu ile 1995 yılında Merzifon’un merkezinde 700 metrekarelik arsa içindeki meyve ağaçları ve çiçeklerle dolu evimiz dozerlerle yıkıldı yerine otopark yapıldı. Bu arada çanta ve içindeki diğer bilgiler kayboldu benim incelemek için aldığım şecere ise bende kaldı.